Ρήξη Χιαστού

Για να σχηματιστεί την άρθρωση του γόνατος συμμετέχουν τρία οστά. Το μηριαίο, η κνήμη, και η επιγονατίδα. Η τελευταία βρίσκεται στο πρόσθιο τμήμα της άρθρωσης, και με τον επιγονατιδικό τένοντα συμμετέχει στον εκτατικό μηχανισμό του γόνατος. Τα οστά αυτά συνδέονται μεταξύ τους με συνδέσμους. Υπάρχουν 4 κυρίως σύνδεσμοι στο ανθρώπινο γόνατο. Δρούν σαν ισχυροί ιμάντες (σχοινιά) που κρατούν τα οστά σε επαφή μεταξύ τους και το γόνατο σταθερό. Οι πλάγιοι σύνδεσμοι και οι χιαστοί σύνδεσμοι.

Οι χιαστοί είναι 2 σύνδεσμοι σε χιαστή διάταξη: ο Πρόσθιος Χιαστός Σύνδεσμος και ο Οπίσθιος Χιαστός Σύνδεσμος. Οι σύνδεσμοι αυτοί είναι καθοριστικοί για την κάμψη του γόνατος, ενώ το σταθεροποιούν από προσθιοπίσθιες δυνάμεις. Ο Πρόσθιος Χιαστός Σύνδεσμος και ο Οπίσθιος Χιαστός Σύνδεσμος, ενώνουν επίσης το μηριαίο οστό με το κνημιαίο στην άρθρωση του γόνατος.

Οι Πλάγιοι σύνδεσμοι βρίσκονται στις πλάγιες επιφάνειες του γόνατος. Ο έσω πλάγιος σύνδεσμος βρίσκεται στο έσω τμήμα του γόνατος (έσω πλευρά) και ο έξω πλάγιος σύνδεσμος στην έξω πλευρά του γόνατος. Ελέγχουν τις πλάγιες κινήσεις της άρθρωσης και την προστατεύουν ενάντια σε ακραίες, παθολογικές κινήσεις.

Η ρήξη πρόσθιου χιαστού είναι μια πάθηση που συναντάται κυρίως σε αθλητές ή άτομα που έχουν έντονη δραστηριότητα και μπορεί να προκληθεί εύκολα, ακόμη και από μια μικρή κίνηση του γονάτου, ιδίως όταν πρόκειται για απότομη αλλαγή κατεύθυνσης στη φορά του αθλητή, γεγονός που καταπονεί ιδιαιτέρως το χιαστό σύνδεσμο. Η ρήξη Χιαστού Συνδέσμου είναι η βίαιη διακοπή της συνέχειας του συνδέσμου, συχνότερα λόγω έντονης στροφής του γόνατος, οπότε και ο σύνδεσμος κόβεται. Κάτι τέτοιο, εκτός του ότι προκαλεί άμεση αστάθεια γόνατος, μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερες βλάβες, πχ ρήξη μηνίσκου, χονδροπάθεια και αρθρίτιδα γόνατος.

Η ρήξη οπίσθιου χιαστού δεν είναι τόσο κοινή όσο άλλες κακώσεις του γόνατος. Γίνεται διάγνωση πιο δύσκολα και συχνά συνοδεύονται από τραυματισμούς και σε άλλα σημεία του γόνατος. Υπάρχουν τρεις βαθμοί κάκωσης ανάλογοι της σοβαρότητας του τραυματισμού. Οι περισσότερες μεμονωμένες κακώσεις είναι 1ου βαθμού . Οι κακώσεις 3ου βαθμού συνδέονται με βλάβη στην οπισθοπλάγια γωνία και είναι πολύ πιο σοβαρές. Τέτοιες κακώσεις συνήθως καταλήγουν σε αστάθεια του γόνατος και πρέπει να εκτιμηθούν από χειρούργο ορθοπεδικό με εξειδίκευση στο γόνατο. Οι ρήξεις του οπίσθιου χιαστού συνδέσμου συνήθως δεν είναι πλήρεις και στις περισσότερες περιπτώσεις επουλώνονται με κατάλληλη φαρμακευτική και φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση.

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, και ειδικά στην ολική ρήξη, ο ασθενής νιώθει:

• Άμεσα πόνο βαθιά στο γόνατο.

• Οίδημα και δυσκαμψία σε κινήσεις που καθημερινά μπορούσε να κάνει. Μέσα σε 24 ώρες το γόνατο πρήζεται.

• Αστάθεια στη βάδιση.

Φυσικά, κάθε αθλητής βιώνει διαφορετικά τον τραυματισμό, ανάλογα με το μέγεθος της ρήξης. Η διάγνωση της ρήξης χιαστού γίνεται αρχικά με κλινική εξέταση όπου ο ορθοπαιδικός χειρουργός μπορεί να αναγνωρίσει αν πρόκειται για ρήξη πρόσθιου χιαστού ή ρήξη οπίσθιου χιαστού. Σημαντικός είναι ο ακριβής προσδιορισμός της βλάβης και αν έχει δημιουργηθεί περαιτέρω τραυματισμός σε συνδέσμους της άρθρωσης του γονάτου, όπως των πλαγίων ή των μηνίσκων. Η μαγνητική τομογραφία θα επιβεβαιώσει τον τραυματισμό και τον ακριβή βαθμό της βλάβης.

Η αντιμετώπιση στη ρήξη χιαστού ποικίλλει ανάλογα με το βαθμό του τραυματισμού. Ασθενείς με ρήξη χιαστού πρώτου και δεύτερου βαθμού, είναι δυνατόν να θεραπευτούν χωρίς επέμβαση, με ακινητοποίηση, φαρμακευτική αγωγή και τις κατάλληλες φυσικοθεραπείες.

Στην ολική ρήξη χιαστού απαιτείται η χειρουργική επέμβαση, η οποία γίνεται αρθροσκοπικά. Περιλαμβάνει αντικατάσταση των κομμένων άκρων του χιαστού με αυτόλογο ή πιο σπάνια με τεχνητό μόσχευμα. Αυτό εξασφαλίζει την βέλτιστη αποκατάσταση. Είναι αναγκαία όμως η αποχή από τις αθλητικές δραστηριότητες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Η ρήξη χιαστού είναι ένας πολύ συνήθης τραυματισμός, ο οποίος όμως απαιτεί υπομονή και επιμονή στην αντιμετώπισή του. Η άμεση και επιμελής θεραπεία του εγγυάται πως δε θα μετατοπίσουμε το βάρος του τραυματισμού και στο άλλο πόδι. Απαιτείται σωστή ξεκούραση, η κατάλληλη άσκηση και η σωστή συνεργασία σας με τον χειρουργό ορθοπαιδικό αλλά και τον φυσικοθεραπευτή! Αυτή θα εξασφαλίσει μια ανάρρωση χωρίς επιπλοκές!